To są trzy słowa, które opisują ważne dla mnie aspekty. Od zawsze jestem ciekawa świata, słucham, czytam, analizuję, rozważam różne słowa, zjawiska, komunikaty. Badam i sprawdzam, jak działa nasz język. Co nim przekazujemy, a co sam język mówi o nas. Z tej fascynacji i badania naszego języka rozwinęłam się w stronę komunikacji empatycznej i Porozumienia bez przemocy. I regularnie od kilku lat dzielę się swoją wiedzą i doświadczeniem.

Kiedy myślę o komunikacji, to wyobrażam sobie, że wszyscy przechadzamy się po wielkim parku i od czasu do czasu siadamy z kimś na jednej ławeczce. Wtedy podczas komunikacji siadamy na tej samej ławeczce i patrzymy w jedną stronę. Nie oznacza to jednak, że ze sobą się zgadzamy, ale umiemy przyjąć perspektywę gospodarza ławeczki.

W komunikacji siadamy na różnych ławeczkach, patrzymy w różne kierunki. Umiemy przyjąć, że mój sposób widzenia świata nie jest jedynym. Innym bardzo ładnym porównaniem jest to, że stoimy w kątach tego samego pokoju i staramy się opisać słonia – każdy zobaczy inną jego część. I wszyscy będą mieli rację i jednocześnie nie będą opisywali całości. Tym dla mnie jest komunikacja.

Jestem takim umysłowym wiercipiętkiem. Lubię i często robię wiele rzeczy jednocześnie. Obecnie prowadzę nierejestrowaną działalność gospodarczą annaiwanowska.pl. Pracuję ponadto jako analityk i kierownik projektów w Gdańsku. Uczestniczę od 2023 roku w Studium trenerskim w oparciu o Porozumienie bez Przemocy. A w wolnych chwilach gram z mężem w planszówki (obecnie ogrywamy Ark Novę).

Moim ważniejszym osiągnięciem, zwieńczającym długą drogę studiów było zdobycie stopnia doktora nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa za pracę poświęconą dowcipowi językowemu. Od zawsze interesowało mnie, co jest takiego w naszym języku, co sprawia, że ludzie się śmieją, płaczą, oburzają, rozluźniają. Te dociekania łączę też w praktyce empatycznej.