Schudnę 5 kg, będę czytać więcej książek, będę lepszą mamą, codziennie będę studiować Pismo Św. Postanowienia noworoczne – kto ich nie zna. Dzisiaj chcę zaproponować innego rodzaju postanowienia. Można je podjąć niezależnie od tego, czy jesteśmy u progu nowego roku, czy nie.
Dr Miki Kashtan w książce Niezwykle świadome życie, t. 2: Postanowienie o życiu bez przemocy wyróżnia 17 postanowień (s. 17-21). Jak sama zaznacza, poniższe zdania są przede wszystkim kompasem, aby nasze życie było bliższe naszym potrzebom. Aby nas wzbogacało i rozwijało.
Z perspektyw każdego człowieka, najbliższe to, co kryje się pod pojęciem „życie” jest to, co dotyczy życia każdego z nas. To „życie” to nasze wewnętrzne marzenia, wybory, dążenia i potrzeby, a także akcje. Żeby je pielęgnować, a przez to zadbać o siebie, warto mieć dla siebie więcej współczucia, otwartości i akceptacji. O tym są poniższe postanowienia.
Relacja z sobą
1. Nawet jeśli postępuję w sposób, który w rzeczywistości mi się nie podoba, chcę zachować serce otwarte dla siebie.
2. Nawet jeśli moje uczucia wywołują we mnie dyskomfort, chcę pozostać w kontakcie ze sobą i zachować serce otwarte na pełnię moich emocji.
3. Nawet kiedy przepełniają mnie wątpliwości, chcę w pełni dawać siebie światu.
4. Nawet kiedy przygniatają mnie przeszkody i trudne emocje, chcę brać pełną odpowiedzialność za moje uczucia, moje działania i moje życie.
5. Nawet jeśli czuję stres, przytłoczenie życiem lub brak kontaktu ze sobą, chcę utrzymać moje zaangażowanie w troskę o własny dobrostan i podejmować działania, które odżywiają moje życie.
6. Nawet jeśli miewam skłonność do nadwerężania siebie (dotyczy to również realizacji tych postanowień), chcę zachować uważność w kwestii granic moich możliwości w danym momencie.
Zwracanie się ku innym
Drugą i trzecią grupą postanowień wyróżnionych przez Kashtan są dotyczące nas samych w relacji z innymi ludźmi i ze światem. Te myśli pomagają pozostać otwartym na inność, różnorodność, w szczególności w obliczu silnych reakcji ze strony innych osób.
7. Nawet jeśli moje potrzeby pozostają w znacznym stopniu niezaspokojone, chcę zachować otwarte serce.
8. Nawet jeśli działania czy słowa innych ludzi nie mają dla mnie sensu lub mnie przerażają, chcę zakładać, że stoi za nim intencja spełnienia potrzeb.
9. Nawet jeśli inni są w bólu, nie mają kontaktu ze sobą, wyrażają silne emocje lub osądzają, chcę w spokojny sposób towarzyszyć im w ich doświadczeniu.
10. Nawet kiedy się boję lub dysponuję niewielkimi środkami, chcę nadal wyciągnąć rękę do innych i reagować na ich prośby.
Interakcje z innymi
11. Nawet kiedy się boję i brak mi poczucia pewności, chcę dzielić się z innymi prawdą, która we mnie żyje, zachowując jednocześnie troskę i współczucie dla innych i siebie.
12. Nawet kiedy chcę, by mnie dostrzegano, jak akceptowano, chcę zachować otwartość na informację zwrotną od innych po to, by się uczyć i rozwijać.
13. Nawet jeśli przejawiam mocne przywiązanie do konkretnego rezultatu, chcę zachować otwartość na zmianę pod wpływem dialogu.
14. Nawet jeśli napotkam wiele przeszkód w połączeniu się z drugim człowiekiem, chcę wyrobić w sobie gotowość do rozwiązywania trudnych kwestii między nami przy wsparciu innych.
Relacja z życiem
Ostatnia grupa postanowień to zdania wspomagające nas w różnych kolorach życia, czerni żałoby, czerwieni miłości, i innych kolorów zmian. Życie w ich pełnych barwach przynosi zarówno rzeczy trudno odczuwalne, jak i tematy przyjemne. Niestety, nasza natura w większości przede wszystkim skupia się na doświadczeniach z kategorii „trudne”. I o naszej postawie wobec nich są poniższe punkty:
15. Nawet kiedy doświadczam oddzielenia czy krańcowego osamotnienia, chcę mieć otwarte serce na pełnię wzajemnych powiązań wszelkich aspektów życia i pielęgnować w sobie świadomość istnienia niezliczonych sposobów, w jakie nasze działania i doświadczenia wpływają na siebie nawzajem.
16. Nawet kiedy zachodzą zmiany chciane lub niechciany, małe lub duże, kiedy coś się rozpada, ludzie umierają, a na świecie wydarzają się nieszczęścia, chcę zachować otwartość na życie.
17. Nawet jeśli napotkam trudności osobiste, międzyludzkie czy ogólnej natury, chcę utrzymać postawę doceniania i wdzięczności za to, co przynosi mi życie.
Postanowienia nieco skróciłam i przeredagowałam, ich pełne brzmienie jest dostępne na stronie Trenerów NVC w Polsce. Kashtan każde z powyższych postanowień w swojej książce opisuje szerzej, a także podpowiada, jakie praktyki mogą przybliżyć nas do podążania obraną postanowieniami ścieżką. Kluczowe zdania towarzyszące powyższym punktom są wskazówką, że jeśli zbaczam z tych postanowień, to poszukam wsparcia, aby wrócić na szlak.
Bibliografia
M. Kashtan, Niezwykle świadome życie, t. 2: Postanowienie o życiu bez przemocy, Poznań 2018